وصیت نامه شهید حاج علی عابدینی

به نام آن خدایی که جانم بر ید قدرتمند اوست

آری باید رفت و چه بهتر که این رفتن با مرگ سرخ باشد وچون پروانه بر گرد شمع معبود بسوزیم.شمع شویم تا دیگران راه یابند.

یک لحظه از پیمودن راه سرخ شهیدان نیاسایید که به دنیای فانی دل بستن جز فنا شدن عائدی نخواهید داشت.

بگذارید گلوله ها و خمپاره ها و توپها بر قلب ما فرود آیند تا فرزندان ما با مجد وعظمت چنان ما زندگی کنند.

آیا می شود درآخرین ساعات زندگی ام خودم را در کنارحسین زهرا ببینم ؟

آخر او را خیلی دوست دارم در آرزوی دیدن کربلایش خیلی اشک ریختم

از همگی حلالیت می طلبم
حاج علی عابدینی